Ali Çetin Kaya Kel Ali Cellat Ali Kimdir
Ali Çetinkaya (d. 1878 - ö. 1949, İstanbul; lakapları: "Kel" Ali, "Cellat" Ali) Türk asker siyaset ve devlet adamı. Kurtuluş Savaşı komutanlarından, Bayındırlık Bakanlığı ve Ulaştırma Bakanlığı görevlerinde bulunmuş, Türkiye Cumhuriyeti’nin ilk Ulaştırma Bakanı’dır. II. Abdülhamit Selanik'e sürgüne gönderildiğinde onun koruma muhafızlığını yaptı.
1878 yılında Afyonkarahisar'da doğdu. Demirci ustası Ahmet Efendi’nin oğludur. Afyonkarahisar Rüştiyesi'nde ve Bursa Askeri İdadisi'nde okudu. 1898’de Harp Okulu’nu bitirdi; Trablusgarp Savaşı’nda çarpıştı, I. Dünya Savaşı’nda Irak , Kafkasya ve Makedonya cephelerinde çarpıştı. Mondros Mütarekesi’nden sonra Ayvalık’taki 72. Alay Komutanlığı'na getirildi. 29 Mayıs 1919 Ayvalık’ı işgal eden Yunan ordusuna karşı ilk direnişi başlattı ve halkın da katılımını sağayarak, Ayvalık Cephesini oluşturdu. Ayvalık'ta Yunan işgaline karşı atılan ilk kurşunun yeri olan Ayvalık Şehir Merkezi'nde yeralan hakim tepede TSK Ali Çetinkaya İlk Kurşun Rehabilitasyon Merkezi Komutanlığı yer almakta ve terör sebebi ile Şehit olan askeri personelin aileleri ve yine terör sebebi ile gazi unvanına sahip olan askeri personele hizmet vermektedir.
İttihat ve Terakki Cemiyeti üyesi olan Çetinkaya, 1920’de toplanan son Osmanlı Meclis-i Mebusanı’na milletvekili olarak girmişti ancak İstanbul’un işgali üzerine Malta sürgünleri arasında yer alarak yurttan uzaklaştırıldı. 1921’de serbest bırakıldı ve yurda dönerek [[Afyonkarahisar mebusu olarak TBMM 1. Dönem’e katıldı.
1925'te Şeyh Sait Ayaklanmaları sırasında İstiklal Mahkemesi Başkanı olarak görev yaptı.
Ali Çetinkaya, Atatürk ile sohbet ederken.
16 Şubat 1934'te Bayındırlık Bakanı oldu. Ankara'daki resmi dairelerin çoğu, Çetinkaya'nın beş yıl süren bakanlığı sırasında yapıldı. Bu görevi 3 Nisan 1939’a değin sürdü. 1931 yılında Nuri Demirağ Asya’yı Avrupa'yla birleştirmeyi düşündü. 4 yıl süren bir etüt çalışması sonucu Amerika’nın en büyük çelik fabrikası ile de görüşerek içinden demiryolunun da geçeceği bir köprü yapmak istedi. Salih Bozok bu projeyi Atatürk’e götürdü. Atatürk bu projeyi çok beğendi ve hükümete gönderdi. Bayındırlık Bakanı Ali Çetinkaya “olmaz bu iş” diyerek karşı çıktı, ve proje “kentin güzelliğini bozar”` düşüncesiyle geri çevrildi. Nuri Demirağ görüşmeden ayrılırken “Bu iş olacaktır. İstanbul buna muhtaçtır. Ben yapamazsam evladıma bırakırım” dedi.